"THE HOUSE OF GOD."

A HYMN FROM MANIKKA VASAKAR.

    A HYMN said to have been sung by the Saint Manikka Vasakar in the temple at Chidambaram, probably the most revered shrine in South India and unique in combining the esoteric aspects of Saivam. The hymn is the one called கோயிற்றிருப்பதிகம்
('the holy chapter of the House of God') in the Tiruvasakam, the ancient and popular Psalm-book of Tamil-land.

    Temples and churches, usually regarded as Houses of God, are but passages to the true House of God which is in man's heart "made beauteous by the flood of His Grace." When He has taken his abode there, all distinctions of race, religion, caste, sex &c, disappear - "who here is my kin? who is not?" - and there is naught save the splendour of the Lord.

    The experience here recorded is the goal of the Bhakti-Yogi who seeks realization of God by the way of Love, increasing the circle of Love indefinitely till the One Universal Love is reached. This Yoga our temple-worship with its services and prayers is designed to foster, gradually purifying the heart and making it fit to be the "House of God", His "great holy shrine" (Tirupperun-turai*), "the City of Siva" or, in Christ's language, "the Kingdom of God", of which, by the way, he too said "Behold, the Kingdom of God is within you".

[* Also the name of the celebrated temple associated with the Saint's spiritual history.]

    The hymns of the Tiruvasakam are most difficult of translation. Their meaning is often beyond the apprehension of the most learned - which is perhaps the reason why explanations are discouraged and there is no commentary in Tamil. The translation here offered is necessarily tentative and seek to express the sense of the hymn as faithfully as I understand it, sacrificing elegance to fidelity. No translation can convey the linked sweetness of the original or its wonderful religious emotion which carries one away like a torrent.

கோயிற்றிருப்பதிகம்.

    மாறிநின்றென்னை மயக்கிடும்வஞ்சப்

        புலனைந்தின் வழியடைத்தமுதே

    யூறிநின்றென்னு ளெழுபரஞ்சோதி

        யுள்ளவா காணவந்தருளாய்

    தேறலின்றெளிவே சிவபெருமானே

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யீறிலாப்பதங்க ளியாவையுங்கடந்த

        வின்பமே யென்னுடையன்பே. (1)

 

    O Supreme Splendour that rises within me welling

        forth as ambrosia,

    Having blocked the ways of the five traitor senses

        that ever delude me,

    Graciously show Thyself to me as Thou art.

    O Clearest of the clear, Lord Siva, Dweller in the

        great holy shrine,

    O Bliss transcending all states without end,

        O my Love!                            (1)

 

    அன்பினாலடியே
னாவியோடாக்கை

        யானந்தமாய்க்
கசிந்துருக

    வென்பரமல்லா
வின்னருடந்தா

        யானிதற்கிலனொர் கைம்மாறு

    முன்புமாய்ப்பின்பு முழுதுமாய்ப்பரந்த

        முத்தனே முடிவிலாமுதலே

    தென்பெருந்துறையாய் சிவபெருமானே

        சீருடைச் சிவபுரத்தரைசே.                 (2)

        

    With love Thy servant's body and soul melting in bliss,

    Sweet grace, by me not deserved, Thou didst grant,

    For this I have naught to give in return.

    Thou that didst spread forth as all before and all after,

        Free One, Substance unwasteable,

    Dweller in the great southern shrine, Lord Siva,

        King of the beauteous of Siva.                 (2)

 

 

    அரைசனேயன்பர்க் கடியனேனுடைய

        வப்பனே யாவியோடாக்கை

    புரைபுரைகனியப் புகுந்தநின்றுருக்கிப்

        பொய்யிருள்கடிந்த மெய்ச்சுடரே

    திரைபொராமன்னு மமுதத்தெண்கடலே

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யுரையுணர்விறந்துநின் றுணர்வதோருணர்வே

        யானுன்னை யுரைக்குமாறுணர்த்தே.             (3)

 

    O King, Father to me that am the slave of those that love Thee,

    Light of Truth that entering body and soul has melted

        all faults and driven away the false darkness,

    Full, waveless, clear Ocean of ambrosia, Siva,

        Dweller in the great holy shrine,

    O Knowledge* known there where speech and

        knowledge† are dead,

    Make known unto me, how shall I speak of Thee.             (3)

 

    [* Pure Intelligence, the Absolute, where there is no conscious differentiation of subject and object.]

    [† Impure Intelligence or differentiating consciousness.]

 

 

    உணர்ந்தமாமுனிவ ரும்பரோடொழிந்தா

        ருணர்வுக்குந் தெரிவரும்பொருளே

    யுணங்கிலியெல்லா வுயிர்கட்குமுயிரே

        யெனைப்பிறப்பறுக்கு மெம்மருந்தே

    திணிந்த்தோரிருளிற் றெளிந்த்தூவெளியே

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    குணங்கடாமில்லா வின்பமேயுன்னைக்

        குறுகினேற்கினி யென்னகுறையே.             (4)

 

 

    O Thou that are not to be known by the intelligence

        of great sages, celestials and all others,

    O Life of all diverse living things, O Medicine that

        cures me of rebirth,

    O Pure Space that came forth from the dense

        darkness,

    Siva, Dweller in the great holy shrine, O Character-less

        Bliss,

    What now is lacking to me who have neared Thee?            (4)

 

    குறைவிலாநிறைவே சோதிலாவமுதே

        யீறிலாக்கொழுஞ் சுடர்க்குன்றே

    மறையுமாய்மறையின் பொருளுமாய்வந்தென்

        மனத்திடை மன்னியமன்னே

    சிறைபெறாநீர்போற் சிந்தைவாய்ப்பாயுந்

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யிறைவனேநீயென் னுடலிடங்கொண்டா

        யினியுன்னையென் னிரக்கேனே.             (5)

 

    O perfect Fullness, flawless Ambrosia, Mountain of

        endless, flaming Light,

    O King that camest unto me as the Vedas and the

        meaning of the Vedas and didst fill my mind,

    Siva that, like torrent brooking not banks, rushest

        into the mouth of my heart, O Dweller in the

        great holy shrine,

    Sovereign Lord, Thou hast made thy abode in my body,

    What more can I ask Thee?                         (5)

 

    இரந்திரந்துருக வென்மனத்துள்ளே

        யெழுகின்றசோதியே யிமையோர்

    சிரந்தனிற்பொலியுங் கமலச்சேவடியாய்

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    நிரந்தவாகாய நீர்நிலந்தீகா

        லாயவை யல்லையாயாங்கே

    கரந்த்தோருருவே களித்தன்னுன்னைக்

        கண்ணுறக் கண்டுகொண்டின்றே.             (6)

 

    O Splendour that rises in my heart as asking, asking I melt,

    Thou whose lotus-feet grace the crowns of celestials,

        Siva, Dweller in the great holy shrine,

    Who art all-pervading space and water and earth and

        fire and air,

    Who art other than they, Whose form in them is hidden, -

    I rejoice, having seen Thee this day.                     (6)

 

    இன்றெனக்கருளி யிருள்கடிந்துள்ளது

        தெழுகின்ற ஞாயிறேபோன்று

    நின்றநின்றன்மை நினைப்பறநினைந்தே

        னீயலாற்பிறிது மற்றின்மை

    சென்றுசென்றணுவாய்த் தேய்ந்துதேய்ந்தொன்றாந்

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யொன்றுநீயல்லை யன்றியொன்றில்லை

        யாருன்னை யறியகிற்பாரே.                (7)

 

    This day in Thy mercy unto me Thou didst drive

        away the darkness and stand in my heart as

        rising Sun.

    Of this Thy way of rising - there being naught else

        but Thou, - I thought without thought.

    I drew nearer and nearer to Thee, wearing away

        atom by atom, till I was One with Thee,

        O Siva, Dweller in the great holy shrine.

    Thou art not aught in the universe. Naught is there

        save Thou.

    Who can know Thee?                             (7)

 

    பார்பதமண்ட மனைத்துமாய்முளைத்துப்

        பரந்தோர் படரொளிப்பரப்பே

    நீருறுதீயே நினைவதேலரிய

        நின்மலாநின் னருள்வெள்ளச்

    சீருறுசிந்தை யெழுந்த்தோர்தேனே

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யாருறவெனக்கிங் காரயலுள்ளார்

        ரானந்தமாக்குமென்சோதி                    (8)

 

    O Thou that, sprouting as the earth and all the

        spheres, spreadest as matchless expanse of light,

    O Fire water-laden, Pure One that art beyond the         

        reach of thought,

    O Sweetness that wells forth in the heart made

        beauteous by the flood of Thy grace,

    Siva, Dweller in the great holy shrine, -

    Who here is my kin? who is not? O Splendour that

        makes me bliss!                        (8)

 

    சோதியாய்த்தோன்று முருவமேயருவர்

        மொருவனே சொல்லுதற்கரிய

    வாதியேநடுவே யந்தமேபந்த

        மறுக்குமானந்த மாகடலே

    தீதிலாநன்மைத் திருவருட்குன்றே

        திருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யாதுநீபோவதோர் வகையெனக்கருளாய்

        வந்துநின் னிணையடிதந்தே.                (9)

 

    O Form of splendour, Formless One, ineffable Beginning,

        Middle and End,

    Great Ocean of Bliss that destroys bondage,

    Mountain of holy grace and goodness, Siva, Dweller

        in the great holy shrine,

    Graciously come, show me a way,

    Give me the refuge of Thy feet.                     (9)

 

    தந்த்துன்றன்னைக் கொண்ட்தென்றன்னைச்

        சங்கராவார் கொலோசதுர

    ரந்தமொன்றில்லா வானந்தம்பெற்றே

        னியாதுநீபெற்ற தொன்றென்பாற்

    சிந்தையேகோயில் கொண்டவெம்பெருமான்

        றிருப்பெருந்துறை யுறைசிவனே

    யெந்தையேயீசா வுடலிடங்கொண்டா

        யானிதற்கிலனொ கைம்மாறே.                (10)

 

    It was Thyself Thou didst give and me Thou didst

        take,

    Beneficent Lord, who is the gainer?

    Endless bliss have I gained. What hast Thou gained

        from me?

    O Lord that hast made my heart Thy temple, Siva,

        Dweller in the great holy shrine,

    O Father, Sovereign, Thou hast made Thy abode in

        my body. For it I have naught to give in return.         (10)

 

                    P. A.